Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Wprowadzenie do języka programowania komputerowego
Zawsze chciałeś dowiedzieć się więcej o programowaniu kodów, ale brakuje Ci czasu? Jeśli istnieją luki w Twojej wiedzy o kodzie źródłowym, ta ostateczna ściągawka na temat programów komputerowych kodu źródłowego poprowadzi Cię, jak je zlikwidować. Język programowania komputerowego obejmuje zrozumienie wszystkiego, od środowiska programistycznego po związane z nim zmienne. Jeśli zdobędziesz umiejętności programistyczne, możesz zostać prawdziwym bohaterem w wirtualnym świecie.Tak więc naucz się programowania komputerowego dla początkujących i zdobądź wskazówki i triki, których potrzebujesz, aby przejść do przodu w cyberświecie.
Co to jest kod źródłowy w języku programowania komputerowego?
To jest sekwencja instrukcji skomponowanych przy użyciu języka programowania komputerowego do wykonywania określonych zadań za pomocą komputera. Jaka jest więc różnica między językiem ludzkim a językiem komputera? Cóż, to różnica między światem rzeczywistym a wirtualnym. Wprowadzenie do instrukcji programu komputerowego jest znane jako kod kursu.
Nazywa się to kodowaniem źródłowym programu. Maszyna komputerowa bez programu jest jak kawa bez cukru albo poranek bez słońca. Programy komputerowe mogą zawierać od dwóch do milionów linii instrukcji. Tak jak w ludzkim świecie istnieje kilka języków, istnieje również kilka języków programowania komputerowego, takich jak Python, C++, Java, C, Perl, PHP i Ruby.
Istnieją setki różnych języków programowania. Jeśli więc chcesz mówić wieloma językami, wirtualny świat jest dla Ciebie idealnym miejscem.
Urzeczywistnianie rzeczywistości wirtualnej: co potrafią programy komputerowe
Programy komputerowe są używane w prawie każdej dziedzinie, od filmów po medycynę, od obrony po rolnictwo, od rozrywki po komunikację. Niektóre z powszechnie używanych programów komputerowych to MS Word, Internet Explorer i Adobe Photoshop. Ponadto programy komputerowe są używane do wszystkiego, od badań lekarskich po komunikację głosową.
Programista komputerowy: człowiek za maszyną
Programista komputerowy to taki, który pisze programy komputerowe lub wykonuje programowanie komputerowe. Różni programiści są powiązani z różnorodną wiedzą w wielu typach języków programowania komputerów.
Algorytm: od A do Z języka programowania komputerowego
Jeśli chodzi o język programowania komputerów, krok po kroku proces rozwiązywania problemów lub algorytmów odgrywa kluczową rolę. Algorytm to skończony zestaw dobrze zdefiniowanych instrukcji, a programiści komputerowi formułują algorytm przed opracowaniem właściwego kodu.
Istnieją ustandaryzowane sposoby tworzenia algorytmów komputerowych.
Elementy języka programowania komputerowego: gramatyka języka
Elementy języka programowania komputerowego są następujące.
Środowisko programowania komputerowego
W każdym języku programowania najważniejszą rzeczą do zbadania jest konfiguracja środowiska. Służy jako baza do programowania. Instalacja na PC będzie używana do pisania d, kompilacji i uruchamiania programów.
Instalator, który zaczyna się od używania dowolnego języka programowania, to edytor tekstu, kompilator i interpreter. Edytor tekstu służy do tworzenia programu komputerowego, podczas gdy kompilator konwertuje program do formatu binarnego. Do bezpośredniego wykonania programu potrzebny jest interpreter. Przykłady edytorów tekstu to Notepad++, TextEdit i BBEdit.Języki programowania, takie jak Java, Pascal i C++, muszą zainstalować swoje kompilatory przed rozpoczęciem programowania w takich językach.
Niektóre języki programowania, takie jak Python, Perl i PHP, nie wymagają kompilacji do formatu binarnego. Interpreter może odczytać program wiersz po wierszu i wykonać go bezpośrednio bez dalszej konwersji.
Podstawowa składnia: ABC języka programowania komputerowego
W prosty sposób można napisać jednowierszowy program komputerowy. Jednak do wykonywania skomplikowanych programów potrzebne jest złożone kodowanie. Różne języki różnią się składnią. Na przykład każdy program w C zaczyna się od funkcji main i jest ujęty w nawiasy klamrowe. Część kodująca w nawiasach klamrowych jest określana jako treść programu.
Funkcje to małe jednostki programów używane do wykonywania określonych zadań. Programowanie w C zapewnia wbudowane funkcje.Podprogramy są używane zamiast funkcji w niektórych językach programowania. Komentarze to funkcja używana do tego, aby program był łatwy do zrozumienia i możesz użyć dowolnego języka do ich pisania. Poza drukowalnymi znakami używanymi do przygotowania instrukcji programistycznych, w programie znajdują się również białe znaki, takie jak spacja, tabulator oraz nowa linia. Białe znaki są wspólne dla wszystkich języków programowania.
Większość kompilatorów ignoruje puste wiersze lub wiersze zawierające spacje i komentarze. Każda indywidualna wypowiedź kończy się w określony sposób; na przykład indywidualna instrukcja programów C kończy się średnikiem.
Polecane kursy
- Kurs na VB.NET
- Kurs szkoleniowy z zakresu nauki o danych
- Szkolenie certyfikacyjne ISTQB
- Szkolenie online Kali Linux
Jak działa program: proces krok po kroku?
Źródło obrazu: pixabay.com
Program działa na wiele sposobów. Na przykład program w C konwertuje polecenie do formatu binarnego za pomocą kompilatora C. Tworzony i wykonywany jest plik binarny o nazwie demo. Jak w każdym innym języku, jeśli nie przestrzegasz zasad. Wystąpił błąd składni. Po wystąpieniu takiego błędu program nie zostanie skompilowany.
Typy danych: elementy składowe programów komputerowych
Typ danych reprezentuje typ danych, które mogą być przetwarzane przy użyciu programu komputerowego. Może to być numeryczne, alfanumeryczne, dziesiętne i tak dalej. Kiedy program komputerowy jest pisany w celu przetwarzania różnych typów danych, jego typ powinien być jasno określony, aby zapewnić, że komputer rozumie, jak przetwarzać różne dane. Słowo kluczowe to zakres wartości, który może być reprezentowany przez typ danych.
Źródło obrazu: pixabay.com
Pierwotne typy danych mogą być używane do tworzenia bardziej złożonych typów danych, znanych jako typy danych zdefiniowane przez użytkownika. Niektóre języki programowania nie wymagają słowa kluczowego do określenia typu danych, ponieważ są wystarczająco inteligentne, aby przetwarzać dany typ danych w sposób automatyczny. Przykładem takiego języka jest Python.
Zmienne: 3-stopniowa droga do sukcesu w programowaniu
Zmienne: Nazwy podane dla lokalizacji pamięci komputera używanych do przechowywania wartości w programie komputerowym. Najpierw musisz utworzyć zmienne o odpowiednich nazwach, a następnie przechowywać wartości w tych 2 zmiennych. Następnie następuje pobieranie i wykorzystywanie przechowywanych wartości z tych zmiennych. Inną nazwą tworzenia zmiennych jest deklarowanie zmiennych. W zależności od używanego języka programowania istnieją różne sposoby tworzenia zmiennych w programie.
Charakterystyka zmiennych
Zmienna może przechowywać tylko określony typ wartości.Na przykład, jeśli zmienna została zdefiniowana jako typ int lub char, może przechowywać tylko liczby całkowite lub znaki. Język programowania C wymaga tworzenia zmiennych, podczas gdy Python nie. Tak więc zasady gry różnią się w zależności od używanego języka programowania komputera.
- Języki programowania takie jak Python, Perl i PHP nie wymagają określania typu danych podczas tworzenia zmiennej.
- Zmiennej można nadać dowolną nazwę lub etykietę.
- Bardzo niewiele języków programowania pozwala na rozpoczęcie nazw zmiennych od cyfry.
Po utworzeniu zmiennych możesz przechowywać wartości w tych zmiennych. Wykorzystanie wartości przechowywanych w zmiennych jest celem całego ćwiczenia. W programowaniu C różne typy danych mogą być drukowane przy użyciu różnych wartości procentowych i znaków.
Różne języki programowania zapewniają różne zestawy zarezerwowanych słów kluczowych. Jedyną wspólną zasadą, którą wszyscy mają, jest to, że zastrzeżone słowo kluczowe nie może być używane do nazywania zmiennych.
Łączenie kropek: operatory
Operator w języku programowania komputerowego to symbol, który informuje kompilator/interpreter o przeprowadzaniu określonych operacji matematycznych, relacyjnych lub logicznych i uzyskiwaniu wyników końcowych.
To się sumuje: operatory arytmetyczne
Są one używane do obliczeń matematycznych. Operatory arytmetyczne obejmują plus, minus i takie operacje, jak również operandy lub wartości, na których te operacje są wykonywane.
Operatory relacyjne=Wyniki logiczne
Wyrażenia relacyjne to symbole używane do generowania wyników logicznych, w których średnie wyniki będą prawdziwe lub fałszywe.
Operatory logiczne: I, lub, nie
Operatory logiczne pomagają w tworzeniu decyzji na podstawie określonych warunków, a wyniki można łączyć z warunkami, aby uzyskać ostateczny wynik. Istnieją trzy podstawowe typy operatorów: I, Or i Nie.
Podejmowanie decyzji: wybór właściwej opcji
Podobnie jak w prawdziwym życiu, również w świecie wirtualnym podejmowanie decyzji obejmuje wybór opcji w oparciu o określone warunki. A; języki programowania używają instrukcji warunkowych lub instrukcji decyzyjnych, które działają w oparciu o następującą ścieżkę:
Różne języki programowania zapewniają różne typy instrukcji decyzyjnych. Na przykład w języku programowania C instrukcja if… else jest używana, gdy trzeba podjąć decyzję, w której należy wybrać jedną z dwóch opcji. Inny typ instrukcji, który jest alternatywą dla instrukcji if, gdy zmienna musi zostać przetestowana pod kątem równości z pewnymi wartościami, przy czym każda wartość jest nazywana przypadkiem.Zmienna, która jest włączona, jest sprawdzana dla każdego przypadku przełącznika. Przełącznik jest kończony za pomocą instrukcji break.
Wkoło i wkoło i wkoło idziemy: Pętle
Pętle są używane do wykonania jednej lub więcej instrukcji określoną (n) liczbę razy. Prawdziwym znakiem języka programowania wysokiego poziomu jest to, że używa on różnych pętli. Wielokrotne wykonywanie instrukcji przy użyciu tej skutecznej techniki może być niezwykle korzystne.
Istnieją różne rodzaje pętli, takie jak pętla while, czy… pętla .while, żeby wymienić tylko kilka. Instrukcja break jest napotykana w pętli, aby ją zakończyć, a kontrola programu przechodzi do następnej instrukcji.
Gra w liczby: od prostej liczby całkowitej do liczby zmiennoprzecinkowej
Każdy język programowania zapewnia obsługę różnych rodzajów liczb, takich jak proste liczby całkowite, liczby zmiennoprzecinkowe i tak dalej.Niektóre języki programowania mają wbudowane funkcje matematyczne, takie jak C. Inne, takie jak Python, inaczej klasyfikują liczby na int, long, complex i float.
Postacie: odgrywanie ważnej roli
Jest to łatwe dzięki znakom, które są przypisane w zmiennych typu znakowego. Należy pamiętać, że typ danych znakowych może zajmować 8 bitów pamięci. Niektóre znaki mają specjalne znaczenie poprzez sekwencje specjalne w wielu językach programowania.
Tablice: Zbieranie typów danych
Prawie wszystkie podstawowe języki programowania komputerowego mają koncepcję zwaną tablicą, która jest strukturą danych, która może przechowywać zbiór elementów o stałym rozmiarze jednego typu danych. Tablica może być pomyślana jako zbiór zmiennych jednego rodzaju.
Tablice zawierają ciągłe lokalizacje pamięci, przy czym niższy adres jest równy pierwszemu elementowi, a najwyższy adres ostatniemu elementowi. Istnieją tablice jednowymiarowe. Dostęp do elementu uzyskuje się poprzez indeksowanie nazwy tablicy.
String wzdłuż: przechowywanie więcej niż jednego znaku
Jeśli w zmiennej ma być przechowywany więcej niż jeden znak, używane są łańcuchy. Łańcuchy w C są reprezentowane jako tablice znaków. Zaawansowane języki programowania, takie jak Java, udostępniają ciąg jako wbudowany typ danych, więc ciągi można definiować bezpośrednio tutaj w odniesieniu do tablicy znaków.
Funkcja: Czyny mówią głośniej niż słowa
Funkcja to zestaw uporządkowanych kodów wielokrotnego użytku, używanych do wykonywania jednej powiązanej czynności i zapewniających lepszą modułowość aplikacji. Zwiększają również możliwość ponownego wykorzystania kodów.
Jedna rola, wiele imion
- W języku programowania komputerowego funkcje są określane jako procedury, metody, podprogramy i inne tego typu etykiety.
- Funkcja składa się z nagłówka i treści w języku C. W Javie programowanie nazywa się metodami.
I/O pliku: podstawowe podstawy języka programowania komputerowego
Plik komputerowy służy do przechowywania danych w formacie cyfrowym, takich jak dane obrazu, zwykły tekst lub inne podobne treści. Pliki komputerowe mają różne rozszerzenia w zależności od używanego języka programowania komputera. Wejście pliku lub dane, które zapisujemy do pliku, przekładają się na wyjście lub to, co jest odczytywane z pliku.
Wniosek
Istnieje wiele różnych rodzajów języków programowania, w tym Objective C, C++, C i Java, żeby wymienić tylko kilka. Wybierając dany język do programowania, pierwszym i najważniejszym punktem do zapamiętania jest charakter wymagań aplikacji, tj. czy jest ona oparta na web desktopie czy aplikacji mobilnej. Ponadto programiści powinni wziąć pod uwagę charakter rynku otrzymującego język i krzywą uczenia się dla poszczególnych języków.
Deweloperzy powinni idealnie dążyć do biegłości w językach internetowych wraz z językami platform komputerowych i mobilnych, aby tworzyć historię skryptów w świecie wirtualnym.Programowanie reprezentuje niesamowity proces, dzięki któremu wirtualne polecenia przynoszą rzeczywiste rezultaty. W wirtualnym świecie nawet średnik ma znaczenie, podobnie jak każdy ludzki język. Jednak tylko granice twojego języka programowania określają granice twojego świata w wirtualnej rzeczywistości.